Monday, February 20, 2006

आम्ही आहोत खवय्ये!

(माझ्यासारख्या खाद्यप्रेमींना प्रेमपुर्वक अर्पण)

आम्ही आहोत खवय्ये

चितळ्यांची ती वडी असो वा कोंडाजींचा चिवडा,
बेडेकरांची मिसळ असो वा जोश्यांचा तो वडा,
कधी कोल्हापुरचा रस्सा, कधी सातार्याचा पेढा,
कधी सात्विक ती खिचडी कधी तामसी कोंबडी-वडा,
पंक्तित लागता पैज वाजतो सनई अन् चौघडा
मग श्रिखंडाचा राग आळवुन गाणारे गवैय्ये, आम्ही आहोत खवय्ये

खाऊ जाउन गाडीवरचे पोहे शुभप्रभाती,
मध्यान्हीही चालेल झुणका-भाकर गडावरती,
सांजवेळी आठवे आम्हाला द्रोणामधली भेळ,
मध्यरात्री मग आमचा जमतो कुल्फीशीही मेळ,
खाण्याची साधना, नसे त्या स्थळ ना कुठली वेळ
आमच्या दादेसाठी झटती भले भले रसोईये, आम्ही आहोत खवय्ये

वजनाचा नको काटा, नको उदराचे त्या माप,
नको मधुमेहाची चिंता, नको व्यायामाचा ताप,
कशास भिवुनी कमी खाउनी तब्येतीला जपणे,
कशास अर्ध्या पोटी राहुन सडपातळ ते दिसणे,
नसे जगण्यासाठी खाणे, आमचे खाण्यासाठी जगणे
मेजवानीच्या रणांगणातील भरवशाचे लढवैय्ये, आम्ही आहोत खवय्ये

14 comments:

Anonymous said...

khoopach sahi!!! and post ur articles regularly, i always keep waitng for tat!!its really treat 2 read!!

Ajit said...

Burp!
ओब्बा!

सहीच :)

Anonymous said...

ek number takli aahe kavita! manapasun avadli mala!!

Nandan said...

Sahi.

Anonymous said...

get it with your name. publish it. sell it.

Ratnadeep Joshi said...

वा, क्या बात है. तोंडाला पाणी सुटलंय :D

hemant_surat said...

कुणी निंदा कुणी वंदा
खाण्याचा अपुला धंदा
हेमंत पाटील

hemant_surat said...

one rejoinder in your honour
in addition to the above two lines
कुणी निंदा कुणी वंदा
खाण्याचा अपुला धंदा

घड्याळाचा काटा बारावर सरकला
पोटात एक खड्डा खणला
चपातीभाजीचा ऎवज ऒतला
नावाला आमटीभात, चवीला गोड भात
शेवटी दहीभात, सर्वकाही आत टाक
दुपारची वामकुक्षी मनाला आणते ऊभारी
तळलेली भजी जिभेला आवडतात भारी
जरा फिरायला जावे तेवधाच व्यायाम होतो
पाणीपुरी घ्यावी जठराग्नी फुलतो
थोडा टीव्ही पहावा, काही पेपर चाळावा
झाला नाही का स्वयंपाक म्हणुन ऒरडा करावा
रात्री तरी नीट चौरस आहार घ्यावा
त्यावर विडा मुखात कोंबावा
दिवस कसातरी निभला
पोटाला आधार की हो मिळाला
हेमंत पाटील सूरत

hemant_surat said...

after having correct pasting of the full comment
कुणी निंदा कुणी वंदा
खाण्याचा हा अपुला धंदा
उठताच चहा घशात घातला
मस्का टोस्ट तोंडात शिरला
नऊ वाजता खमंग वास नाकात शिरला
कांद्यापोह्यांसोबत चहा पोटात जाऊन बसला
भूक लगण्याचि वाट कशाला
घड्याळाचा काटा बारावर सरकला
पोटात एक खड्डा खणला
चपातीभाजीचा ऎवज ऒतला
नावाला आमटीभात, चवीला गोड भात
शेवटी दहीभात, सर्वकाही आत टाक
दुपारची वामकुक्षी मनाला आणते ऊभारी
तळलेली भजी जिभेला आवडतात भारी
जरा फिरायला जावे तेवधाच व्यायाम होतो
पाणीपुरी घ्यावी जठराग्नी फुलतो
थोडा टीव्ही पहावा, काही पेपर चाळावा
झाला नाही का स्वयंपाक म्हणुन ऒरडा करावा
रात्री तरी नीट चौरस आहार घ्यावा
त्यावर विडा मुखात कोंबावा
दिवस कसातरी निभला
पोटाला आधार की हो मिळाला
हेमंत पाटील

hemant_surat said...

started a new blog called,
http://bharkatlela.blogspot.com

Anonymous said...

हा हा हा!! छानच आहे कवीता!

Anonymous said...

amol thats toooo good and you are marching on the footsteps your grandfather!! This is more than a miracle for us

Sunilmama

abhijit said...

sahi aahe bhidu...

amhi kon mhanuni kay pusasi aamhi asu khavayye..

nice dude..

Anonymous said...

काय झालं रे मित्रा?
ब-याच दिवसांत नवी पोस्ट नाही..
मी पर्वाच मराठी जेवणाबद्दल थोडं लिहिलं आहे...
वेळ मिळाल्यावर जरूर भेट दे आणि (एक दर्दी खवय्य म्हणून) तुला काय वाटतं ते लिही.